Diep verborgen in een vallei in Oost-Tibet ligt de magische plek Larung Gar. Waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord! Larung Gar is een ‘geheime’ parel voor de reislustigen onder ons en was de hoofdreden van mijn tweede bezoek aan Tibet. Na het zien van een foto van deze bijzondere plek wist ik het, hier wilde ik heen. De wondere wereld van Larung Gar moest ik met eigen ogen zien en ervaren, voordat dit niet meer kon.
Mijn pelgrimstocht naar Larung Gar in Tibet
Mijn reis naar Oost-Tibet kun je daarom eigenlijk ook zien als een minipelgrimstocht. Het was nog de vraag of we daadwerkelijk binnen zouden komen, met alle beperkingen die reizen door Tibet met zich meebrengt. Maar met 25 reisdagen door Oost-Tibet achtte ik onze kansen wel groot in en was het mijn ultieme missie op deze reis.
Larung Gar: ’s werelds grootste Boeddhistische klooster
Larung Gar ligt in het plaatsje Sêrtar in de Tibetaanse autonome prefectuur Garzê, in Sichuan, bekend als Kham. Sinds 1980 is hier de grootste Boeddhistische school ter wereld gevestigd: de Larung Gar Buddhist Academy. Het instituut is opgericht door Lama Khenpo Jigme Phuntsok van de Nyingma traditie. Nu wonen er circa 4.000 monniken en nonnen. Vroeger waren het er nog veel meer, maar de afgelopen jaren is de populatie teruggedrongen door de Chinese overheid.
Moeilijk bereikbaar en zeer afgelegen
Sêrtar ligt erg afgelegen van de bewoonde wereld op een hoogte van 4000 meter en is daarom moeilijk bereikbaar. De besneeuwde bergtoppen in de groene vallei van Garzê zijn adembenemend. De puurheid van de natuur en de omgeving hier is onbeschrijflijk. De winters zijn hier koud en lang. De dichtstbijzijnde vliegveld is Chengdu en ligt op bijna 24 uur rijden via hobbelige paden en wegen. De oncomfortabele reis is echter meer dan de moeite waard. Om je een beeld te geven van hoe ver en afgelegen deze plek wel niet is, Chengdu ligt op 650 kilometer van Sêrtar. Dus je moet wel enigszins vastberaden zijn om hier te komen!
Weg van het massatoerisme
De reis er naar toe is een ervaring op zich. Onderweg hier naar toe kom je ook geen enkele andere toerist tegen. Wil je weg van massatoerisme en de bewoonde wereld, beter kun je niet krijgen! Onderweg kom je langs allerlei kleine dorpen en groene valleien waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Hier geen betonnen gebouwen of drukke winkelcentra. Als je door Oost-Tibet reist, lijkt het alsof je in een tijdmachine bent gestapt.
Een lekke band
We reden met onze four wheel drive Jeep van Tawo naar Gyume op 4000 meter hoogte. Via Gyume wilden we naar Pema/Selitang voor een overnachting tussendoor, voordat we naar Larung Gar in Sêrtar zouden vertrekken. Vanwege een lekke band ging dit plan helaas niet door en konden we weer terug naar Tawo.
Geen lokale permit
Gelukkig wist onze chauffeur hoe je een band verwisselt! In het afgelegen Tibet rijdt er namelijk niet veel verkeer langs de weg. Het verhaal kreeg nog een wending. Toen we eindelijk aankwamen in Pema vernamen we dat we geen permit kregen om te overnachten voor de gehele regio Selitang en Dhzamtang, vanwege een of andere demonstratie. Pottenkijkers zijn dan namelijk niet welkom. Welkom in China!
Dit betekende dat we geen keus hadden en in één keer moesten doorrijden naar Serthar. Het werd zo wel een hele lange rit! We zaten bijna de hele dag in de auto. Een reis door Tibet vergt nogal wat flexibiliteit van de reiziger. Gelukkig zag ik alles als een groot avontuur en kon ik er wel om lachen! Maar dit was nog niet alles.
Melden bij het politiebureau
In Sêrtar kwamen we ’s avonds afgepeigerd aan en ons eerst pitstop was: jawel het politiebureau! Zo gaat het reizen in Tibet. Bij aankomst in een nieuwe plaats dien je je als buitenlandse bezoeker eerst te melden bij het politiebureau. Men moet altijd op de hoogte zijn van wie zich waar bevindt. Gezellig met zijn allen brachten we eerst een bezoek aan het politiebureau voor registratie waarna we eindelijk in ons hotel konden gaan dineren en uitrusten van ons lange reis. Ik was eerst wel een beetje zenuwachtig hoor, maar het bleek allemaal reuze mee te vallen op het politiebureau.
De enorme grootsheid en schoonheid van deze plek
Bij aankomst in Larung Gar word je overweldigd door de grootte en de schoonheid van het complex. Het is gewoon niet te bevatten. Bij de ingang tref je enorme gebedsmolens aan. Indrukwekkend is een understatement, het is haast onwerkelijk. Ik kan de juiste woorden ervoor gewoon niet vinden. Het is werkelijk immens wat je tegemoet komt bij het betreden van deze speciale plek. Overal rode houten huisjes. Monniken en nonnen in rode gewaden. Groene valleien en gebedsvlaggen, je kijkt je ogen uit, zo ongelofelijk mooi! Wat je ziet overstijgt je verwachtingen. Deze bijzondere plek ademt het boeddhisme, waar je ook maar kijkt.
Een zee van rode houten huisjes
De tempels en hoofdgebouwen zijn omringd door een zee van rode houten huisjes. Overal waar je kijkt, zie je deze schattige, kleine huisjes. Vanuit de bodem van de vallei tot boven op de hellingen. De zee aan rode huisjes is oneindig! Hierin wonen de nonnen en monniken die hier speciaal naar toe zijn gekomen om het Tibetaans Boeddhisme te leren. Het instituut is overigens opgericht voor het behoud van het Tibetaans Boeddhisme juist na de destructie ervan tijdens de culturele revolutie. Ook nu staat het bestaan van deze bijzondere plaats onder druk en zijn toeristen al helemaal niet meer welkom.
Proef de devotie
De campus is door een grote middenweg in tweeën gesplitst. Het ene deel is voor mannen en het andere deel voor de vrouwen. Iedereen die je hier op straat tegenkomt, is op de een of andere manier bezig met het boeddhisme, door het maken van prostraties, met mala’s in de handen en gebedsmolens die gedraaid worden. De devotie is gewoon te proeven en ik heb geprobeerd dit zo goed mogelijk vast te leggen met mijn camera.
Verdwaal in Larung Gar
We hebben een hele dag door Larung Gar kunnen dwalen om zoveel mogelijk van dit unieke plaatsje in ons op te nemen en vast te leggen. Af en toe raakten we de weg kwijt en voelde het aan als een doolhof. Maar dan hielp een monnik of non ons weer de juiste richting te vinden via verborgen steegjes en trappen. Je kunt je voorstellen dat niemand hier Engels spreekt. Desondanks heb ik me nooit zo veilig gevoeld. Iedereen die je tegemoet komt, zegt ‘Tashi Delek‘ (veel geluk) of verwelkomt je met een brede glimlach. Wat een bijzondere wereld om te verkennen.
Door een doolhof
We zijn eerst omhoog gelopen om mooie foto’s van het uitzicht te maken van de wijde omgeving. Vervolgens zijn we naar de centrale hoofdtempel afgedaald en hebben we op een terras gezeten, genietend van ons megageweldige uitzicht op het enorme complex en genoten van de heerlijke zon. Het weer is hier zeer wisselvallig. Overdag schijnt de zon en ’s avonds koelt het af tot -20 graden! De houten huisjes hebben overigens geen verwarming, mocht je je dat afvragen.
Verder hebben we de overige tempels op het complex bezocht en rondgelopen in het dorp. Ik had hier graag nog een dag willen doorbrengen, maar helaas ging dat met onze drukke planning niet door. De herinnering zal ik in ieder geval voor altijd koesteren, mijn pelgrimsreis was geslaagd!
Reistips voor Larung Gar Sêrtar in Tibet
Voor een reis naar Tibet heb je een visum voor China nodig en een reispermit voor de TAR (Tibetan Autonomous Region). Je kunt georganiseerd naar Tibet reizen met de groepsrondreizen van Djoser (rondreis Tibet & Nepal 20 dagen) of van Sawadee (groepsrondreis Tibet & Nepal 23 dagen). Als je avontuurlijk bent ingesteld kun je ook zelf je vliegticket naar Chengdu regelen en van daaruit een lokaal reisbureau inschakelen om de rest van je reis uit te stippelen zoals jij dat wil.
Bekijk hier alle rondreizen naar Tibet:
Ikzelf heb deze reis van 25 dagen door Oost-Tibet ondernomen met een georganiseerde groepsreis, dus check de actuele rondreizen van reisorganisaties. Ik was erg gezegend om deze bijzondere plek te kunnen bezoeken tijdens mijn reis. Sinds 2020 is het helaas vanwege restricties niet meer mogelijk om Larung Gar te bezoeken voor buitenlandse bezoekers. Ben jij hier wel geweest? Hoe was jouw ervaring met het reizen door Oost-Tibet? Laat het mij en andere reizigers weten in de comments onder dit artikel!
Mijn Tibet foto aan jouw muur?
Krijg je net als ik geen genoeg van de prachtige cultuur van Tibet? De mooiste foto’s van mijn Tibetreizen zijn nu verkrijgbaar in mijn shop. Je kunt de foto’s laten afdrukken op print of op canvas. Je bepaalt zelf het formaat en de afwerking. Neem een kijkje in mijn webshop en bestel direct.
Wil je meer lezen over mijn rondreis door Tibet? Lees dan ook:
- Tibet, het dak van de wereld
- Mystiek in Tibet: Kloosters die je niet mag missen
- Must see: Zhongdian hét beroemde Shangri-La
- Intiem portret: Het nomadenleven in Tibet
- Handige tips en weetjes voor je reis naar Tibet
Nog een keer nalezen? Bewaar mijn reisverslag over Larung Gar in Tibet op Pinterest voor later!
13 Comments
Lia
6 april 2021 at 09:00Wat bijzonder, zo hoog, zo rood, bijna op het dak van de wereld, een ware pelgrimstocht!!
Mooi verhaal!!
yourtravelreporter
6 april 2021 at 11:57Dankjewel voor je reactie Lia. Ja, het was echt een unieke ervaring om mee te maken, ik zal het nooit vergeten!
Ellen
6 april 2021 at 18:31Zeker ben ik in Oost Tibet (Kham en Amdo) geweest. Vaak zelfs. In 2014 was ik in Larung Gar. Zo bijzonder. Helaas is Larung sinds 2016 gesloten voor buitenlandse reizigers en heb ik Larung niet voor een 2e keer kunnen bezoeken. Jij had overigens geluk. Toen ik er in 2014 kwam was er geen plek meer in het enige hotel en kon ik alleen nog een gedeelde kamer met 5 Chinese dames in een basic guesthouse krijgen. Mijn gids en chauffeur moesten zelfs in de auto slapen. In dezelfde regio ligt ook Yarchen Gar, ook een afgelegen en heel groot Boeddhistisch instituut met heel veel nonnen. Ook heel bijzonder. Daar ben ik 2 keer geweest. Sinds 2019 is ook Yarchen gesloten voor buitenlandse reizigers. Kham en Amdo is een prachtige en bijzondere regio. Heel Tibetaans en met prachtige cultuur en landschappen. Niet makkelijk te bereizen als je wilt backpacken. Ik kom er tijdens mijn reizen niet tot nauwelijks andere buitenlanders tegen. En dat vind ik heerlijk.
yourtravelreporter
6 april 2021 at 21:04Ja het reizen door Tibet vind ik ook prachtig! Zo’n bijzondere cultuur, sfeer en vriendelijke mensen. Het is echt jammer dat Larung Gar nu gesloten is voor buitenlandse toeristen. Ik zou ook graag nog een keer willen gaan. Yarchen Gar ben ik nog nooit geweest. Ik heb je website bekeken, je hebt ook heel veel gezien zeg, fantastisch! Warme groet, Mila
Ellen
6 april 2021 at 21:43Ja, ik heb al heel veel gezien. Maar toch zijn er nog steeds nieuwe dingen te zien en te ervaren. Ik hoop dat reizen over niet al te lange tijd weer mogelijk zal zijn. Want ik popel om weer die kant op te gaan.
yourtravelreporter
6 april 2021 at 22:50Ik begrijp helemaal hoe je je voelt Ellen. Tibet heeft een magische aantrekkingskracht, zodra je er een keer bent geweest, wil je weer terug!
Ik kan ook niet wachten totdat we weer mogen reizen. Hoe eerder, hoe beter! Groetjes, Mila.
Budi
18 mei 2022 at 00:10Met enige weemoed terug zitten denken aan deze plek. Ik gaf destijds les in Chongqing op de lokale kunstacademie en via een student die uit deze regio kwam had zij mij vertelt over deze plek en uiteraard de foto’s laten zien. Ik had al veel onbekende plekken van China bezocht maar deze staat met stip op nummer 1. Ik weet niet wanneer deze blog geschreven is. Maar dat het een uitdading was om er te komen heb ik geweten. Eerst met de trein naar Chengdu vervolgens met mijn vertaler op afstand (via het bekende wechat) de bustickets kopen bij Chandianzi bus station. De volgende dag vroeg op staan om de bus van 7 uur te pakken. Een lange rit van 16u. Tegen de avond arriveren in Seke (dus niet in Larung Gar zelf) om vervolgens een hotel te boeken wat ook nog een avontuur bleek te zijn want ik kwam midden in het Boeddhistisch seizoen (april) toen was alles volgeboekt.
De dag erna in een busje stappen, die wachtte totdat het vol was om naar Larung Gar af te reizen. Enorm genoten met de sfeer daar. Ik leerde een Boeddhistisch monnik kennen via een koppel die ik in de bus had leren kennen. Die liet me alles zien en we konden zelfs mee doen met de meditaties en mantra’s zingen. Bij elkaar 5 dagen hier geweest en een sky burial mee kunnen maken. Om vervolgens op dag 6 terug te gaan naar Chengdu. Toen ik terug was in Chongqing hoorde ik van andere docenten die ook graag naar Larung Gar wilde afreizen dat het een paar weken daarna verboden was voor buitenlanders om daarnaar toe af te reizen. Ik besefte dat ik enorm geluk heb gehad.
Overigens Garze of Kham is overigens erg leuk om te reizen in het algemeen. Omdat ik in Chongqing zat was het ‘relatief’ dichtbij dus steden als Garze en Ma’erkang en dergelijke kunnen bezoeken of de vele dorpjes op het Tibetaans plateau. Ik vergeet nooit de enthousiaste kinderen die altijd naar je zwaaien met de rode blosjes op de wangen.
your travel reporter
18 mei 2022 at 21:00Hi Budi, Wat gaaf dat je daar les hebt gegeven! Ik was er in 2015 en het is inderdaad zo’n bijzondere plek om te zien. Ik ben blij dat ik dit nog heb mogen meemaken. Tibet is een hele speciale bestemming, ik hoop er ooit nog eens terg te kunnen keren. Ik bekeek jouw website, je hebt ook mooie reizen gemaakt zeg! Ben je nog steeds aan het reizen nu of weer terug in Nederland? Groetjes, Mila
Mark
3 augustus 2021 at 20:20Wauw wat een prachtig verhaal en plek in Tibet. Jammer dat ik dit nu pas ontdek. In 2019 met de trein naar Lhasa gereisd en vandaar uit binnendoor naar Mount everest en terug via Shangri-la en Lijiang.
yourtravelreporter
3 augustus 2021 at 23:01Dankjewel Mark! Helaas komen toeristen tegenwoordig niet meer binnen bij Larung Gar…jouw reis klinkt ook erg mooi. Ik wil zelf ook nog een keer naar Mount Everest Base Camp, dat staat nog op mijn bucket list! Groetjes Mila
Mark Jennissen
4 augustus 2021 at 09:18Ah Mila das wel spijtig zo fantastisch mooi en verstopt ergens in de Himalaya. Mooi dat je dat hebt mee mogen maken. Ik ben in april geweest ze zeggen een van de beste maanden om te reizen in Tibet. Zo n strakke blauwe lucht dat we Mount everest heel goed hebben kunnen zien. Onze lokale gids gaf zelf aan dat we een uniek weer hadden en dit in de zomermaanden bijna nooit voorkomt.
Mark Jennissen
4 augustus 2021 at 09:44Oei wat jammer zo n mooie plek verstopt in de Himalaya. Mooi dat je daar bent geweest. Dan maar nieuwe plekjes zoeken :). Ben in april geweest qua weer een van de beste maanden. Wat een fantastisch uitzicht hadden wij op Mount Everest. Onze lokale gids gaf al aan dat je dat in de zomermaanden bijna nooit meemaakt.
yourtravelreporter
4 augustus 2021 at 11:19Wauw wat gaaf, ik hoop dat ook ooit mee te kunnen maken! Ik heb wel de Everst vlucht gedaan met Yeti Airlines, dan vlieg je raaklings langs alle 7000 plus Himalaya toppen, dat was ook wel indrukwekkend om mee te maken! Groetjes, Mila